Uygun Çatı İstanbul

(0530) 153 78 60

(0536) 692 51 95

Whatsapp Hattı

Ordu ÇATI, Ordu ÇATI YAPIMI, Ordu çatı tamiri, Ordu çatı aktarma, Ordu çatı fiyatları, Ordu çatı firmaları,
Ordu çatı firması, Ordu çatı ustası, Ordu çatı ustaları, Ordu çatı yapımı ustası, Ordu çatı tamir ustası, Ordu çatı montaj,
Ordu membran çatı, Ordu şıngıl çatı, Ordu kiremit çatı, Ordu pergole çatı, Ordu sundurma çatı, Ordu teras çatı,
Ordu ahşap çatı, Ordu demir çatı, Ordu profil çatı, Ordu çatı izolasyon, Ordu çatı firması,

UYGUN Çatı Kiremit aktarma Ustası

Ordu ÇATI Aktarma Çatı Yapım USTASI Fiyatları Önce Bölgeye uygulanacak çalışma için Ordu ÇAtı Aktarma Çatı Yapımı USTASI Alanında uzman ustalarımız keşif yaparak proje hazırlarlar.Ordu ÇAtı Aktarma Çatı Yapımı USTASI ustalarımız Analiz yapılan bölgeye gerekli duyulan malzemeyi saptarlar.
Ordu ÇAtı Aktarma Çatı Yapımı USTASI çalışma yapılacak alanlarda nelere ve İhtiyaç duyulduğu müşteriye paylaşılır,Ordu Kiremit çattı ustalarımız Tarafından Uygulamaya konulur.
Öncelik olarak Ordu geneline tüm bölgelerine Türkiye Geneline Ordu ilinde ÇAtı Aktarma Çatı Yapımı USTASI uygulamaları Ordu ÇAtı Aktarma Çatı Yapımı USTASI sistemleri profesyonel Ordu çatı ustalarımız tarafında güven ve kalite ilkelerini siz değerli müşterilerinine en ekonomik fiyatlar ile sunmaktadır.Ordu Kiremit Çatı Ustalarımız Türkiye genelinede hizmet vermektedirler.BİZE ULAŞIN
Talep oluşturmak için bize ulaşın. 0530 153 78 60

Bize Ulaşın

Ordu (il)
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Bu, bu sayfanın kontrol edilmiş bir sürümüdürayrıntıları göster/gizle

Bu madde Vikipedi standartlarına uygun değildir. Sayfayı Vikipedi standartlarına uygun biçimde düzenleyerek Vikipedi’ye katkıda bulunabilirsiniz. Gerekli düzenleme yapılmadan bu şablon kaldırılmamalıdır. (Ocak 2011)

Bu maddedeki bazı bilgilerin kaynağı belirtilmemiştir. Ayrıntılar için maddenin tartışma sayfasına bakabilirsiniz. Maddeye uygun biçimde kaynaklar ekleyerek Vikipedi’ye katkıda bulunabilirsiniz.
Başlığın diğer anlamları için Ordu sayfasına bakınız.
Ordu
— İl & Büyükşehir —
Ordu’nun Türkiye’deki konumu
Ordu’nun Türkiye’deki konumu
Ordu haritası
Ordu haritası
Ülke Türkiye
Bölge Karadeniz Bölgesi
İdari birimler 19 ilçe
Yönetim
– Belediye Başkanı Enver Yılmaz (AK Parti)
– Vali İrfan Balkanlıoğlu
Yüzölçümü
– Toplam 5,952 km2 (2,3 mi2)
Nüfus (2015)
– Toplam 728,949[1] – Yoğunluk 122,47/km² (317,2/sq mi)
Zaman dilimi DAZD (+2)
– Yaz (YSU) DAZD (+3)
Alan kodu 452
Plaka kodu 52
İnternet sitesi: www.ordu.bel.tr
Ordu, Türkiye’nin bir ili ve en kalabalık otuzuncu şehri. 2015 itibarıyla 728.949 nüfusa sahiptir. Karadeniz Bölgesinde yer alan ilin kuzeyinde Karadeniz, güneyinde Tokat ve Sivas illeri, batısında Samsun, doğusunda Giresun ili vardır. Büyükşehir statüsünde olan Ordu ili, 19 ilçeden oluşmaktadır. Yüz ölçümü bakımından en büyük 57. ildir.

Osmanlı döneminde, 1920 yılında, bağlı olduğu Trabzon Vilayeti’nden ayrılmış, 4 Nisan 1920 tarihinde il statüsüne kavuşmuştur. 2010 TÜİK verilerine göre ilde 19 ilçe ve 481 mahalle vardır. İl merkezinden doğuya gidildikçe Gülyalı, batıya sahil kara yolundan gidildikçe Perşembe, otobandan gidildikçe Fatsa ilçelerine ulaşılır.

İçindekiler [gizle] 1 Tarihçe
2 Coğrafya
2.1 İklim
3 Nüfus
4 Ekonomi
5 Kültür
5.1 Mutfak
5.2 Turizm
6 Yönetim
7 Eğitim
8 Medya
8.1 Gazeteler
8.2 Radyolar
8.3 TV kanalları
9 Kardeş şehirler
10 Kaynakça
11 Dış bağlantılar
Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir] Ordu ili MÖ 400 yılından önce şehir merkezinin 5 kilometre dışında olan halk arasında Bozukkale olarak bilinen bölgede ‘Kotyora’ (Kut Yöresi) adıyla kurulmuştur. Kotyora (Cotyora), “Kut Yöresi” anlamına gelmektedir.[2]

Karadenizli Yazar Özhan Öztürk’e göre ise Kotyora adı bölgenin eski sakinleri olan Kolhislilerden (Tzan/Lazlardan) mirastır. Kotyora kelime anlamı itibariyle Koto (Eski Lazca: Çanak, çömlek) + uri (Lazcada aidiyet belirtir) Kotoyuri, “çömlekçi; çanak, çömlek yapılan yer” anlamına gelir.[3] Bölgenin eski sakinleri olan Tzan/Can/Zan (Lazların) Antik ve Orta Çağ kaynaklarıyla sabit varlığı ve bölgeye Canik (Tzanika/Zanik: Tzan/Can/Zan: Lazların eski ulusal isimleri + ika bölge, ülke, toprak = Tzan/Laz Bölgesi) ismini ve başka pek çok toponim bırakmaları şehre de Kotyora ismini verdiklerini destekler niteliktedir.[4]

Ayrıca 1831’de ise Fatsa sınırlarından itibaren Ordu, Ulubey, Gölköy yöreleri tamamen Mesudiye ve Aybastı ilçeleri Erzurum eyaletine bağlı Şarkikarahisar livasına, Fatsa’nın iç ve batı kısımlarıyla Ünye, Canik (Samsun) livasına bağlanmıştır.

2012 yılında çıkarılan 6360 sayılı kanun[5] ve akabinde 2013 yılında çıkarılan 6447[6] sayılı kanun ile Ordu’da sınırları il mülki sınırları olan büyükşehir belediyesi kuruldu ve 2014 Türkiye yerel seçimlerinin ardından büyükşehir belediyesi çalışmalarına başladı.[7]

Coğrafya[değiştir | kaynağı değiştir] Ordu il merkezi 41° kuzey paraleli ve 37° ve 38° doğu meridyenleri arasında, Karadeniz Bölgesi’nin, Orta ve Doğu Karadeniz bölümünde yer almaktadır. İlin kuzeyini Kuzey Anadolu dağlarının kıyı sıraları kaplamaktadır. Kıyılara yakın tepelerle başlayan bu dağlar içeri doğru gitikce yükselir. Ordu, Giresun ve Sivas ilinin birbirlerine komşu olduğu kesimde 3.000 m yi bulmaktadır. İlin en yüksek tepesi Giresun sınırına yakın olan Aşut Obası’ndaki Gönderiç Tepesi’dir.

Ulugöl, Gölköy ilçe merkezine 17 km. mesafede bulunan bir krater gölüdür. 26.5 hektar büyüklüğündeki alan, Tabiat Parkı’dır. Doğal yapısı itibarıyla yüksek peyzaj değerine sahiptir Özellikle güz mevsiminde yaprakların sararmasıyla oluşan renk armonisi görenleri büyülemektedir. Alan içerisinde üç adet heyelan set gölü bulunmakta; göllerden birisi büyük diğer ikisi ise sazlıkla kaplı küçük yapıda göllerdir. Büyük gölde Abant Alası türü balık yaşamaktadır.

Ordu’daki diğer doğal varlıklar; Perşembe Yaylası, Hoynat Adası, Ohtamış Şelalesi, Fatsa Gaga Gölü, Çambaşı Yaylası, Kabadüz Ablak Taşı, Şiseli Şelalesi ve Geçilmez Kanyonu ile Boztepe’dir.

İklim[değiştir | kaynağı değiştir] Ordu ilinde Karadeniz iklimi görülmektedir. Ancak arkadan geçen dağ yükseltilerinin azalmasıyla kışın soğuk günlerin sayısı bir iki günle sınırlıdır. İlin iç kesimdeki ilçelerine yükseltinin artmasıyla beraber soğuk bu bölgelerde daha şiddetlidir. Kışın iç kesimlerdeki ilçelerde 6 ay boyunca kar yağar. Bunlara Çambaşı yaylası, Beşiktaşı yaylası ve Sarı obası yaylası örnek olarak gösterilir; kar buralarda mayıs ayına kadar erimez.

[gizle]Nuvola apps kweather.svg Ordu iklimi Weather-rain-thunderstorm.svg
Aylar Ocak Şubat Mart Nisan Mayıs Haziran Temmuz Ağustos Eylül Ekim Kasım Aralık Yıl
En yüksek sıcaklık rekoru, °C 25,8 28,3 32,8 36,5 35,6 37,3 37,1 36,3 36,4 34,2 32,4 29,7 37,3
Ortalama en yüksek sıcaklık, °C 10,8 10,9 12,0 15,2 19,2 24,0 26,7 27,3 24,3 20,2 16,4 13,0 18,3
Ortalama sıcaklık, °C 6,8 6,8 8,0 11,4 15,7 20,4 23,0 23,2 20,0 15,9 11,8 8,8 14,3
Ortalama en düşük sıcaklık, °C 3,8 3,8 5,1 8,3 12,4 16,5 19,4 19,8 16,7 12,9 8,7 5,8 11,1
En düşük sıcaklık rekoru, °C −7,2 −6,7 −4,7 −1,4 3,4 8,4 12,6 13,0 8,2 2,5 −1,5 −3,2 −7,2
Ortalama yağış, mm 94,8 78,7 77,9 69,6 54,6 75,9 63,2 68,5 79,4 133,4 127,0 112,1 1.035,1
Kaynak: Meteoroloji Genel Müdürlüğü[8] Nüfus[değiştir | kaynağı değiştir] Ordu il nüfus bilgileri
Yıl Toplam Sıra Fark Şehir – Kır
1965[9] 543.863 15
%15 83.585460.278 %85
1970[10] 608.721 15 %12Dark Green Arrow Up.svg
%19 118.041490.680 %81
1975[11] 664.290 20 %9Dark Green Arrow Up.svg
%22 148.737515.553 %78
1980[12] 713.535 21 %7Dark Green Arrow Up.svg
%24 169.820543.715 %76
1985[13] 763.857 22 %7Dark Green Arrow Up.svg
%29 220.067543.790 %71
1990[14] 830.105 21 %9Dark Green Arrow Up.svg
%41 336.820493.285 %59
2000[15] 887.765 22 %7Dark Green Arrow Up.svg
%47 416.631471.134 %53
2007[16] 715.409 30 -%19Red Arrow Down.svg
%55 395.283320.126 %45
2008 719.278 30 %1Dark Green Arrow Up.svg
%53 384.066335.212 %47
2009[17] 723.507 30 %1Dark Green Arrow Up.svg
%55 399.035324.472 %45
2010[18] 719.183 30 -%1Red Arrow Down.svg
%56 404.390314.793 %44
2011[19] 714.390 30 -%1Red Arrow Down.svg
%57 409.288305.102 %43
2012[20] 741.371 30 %4Dark Green Arrow Up.svg
%57 423.295318.076 %43
2013[21] 731.452 30 -%1Red Arrow Down.svg
%100 %0
2014[22] 724.268 30 -%1Red Arrow Down.svg
%100 %0
2015[23] 728.949 30 %1Dark Green Arrow Up.svg
%100 %0
Ekonomi[değiştir | kaynağı değiştir]

Ordu’nun Altınordu ilçesinden sonra en gelişmiş ilçesi Ünyedir.
Ordu ilinin ekonomisi büyük ölçüde tarıma dayanır. İl Türkiye fındık üretiminin %51’ini sağlamaktadır. Nüfusun %70’inin geliri ise fındıktan karşılanır. Son zamanlarda fındık fiyatlarının 2000 li yılların bile altına düşmesinden dolayı alternatif tarım ürünü arayışları başlamıştır. Bu bağlamda kivi, soya gibi ekonomik değeri yüksek tarım ürünlerine yönelim başlamıştır.

Sanayi bakımından fazla gelişmemiş olsa da Türkiye’de alternatifi bulunmayan ve dalında tek olan ÇAMSAN POYRAZ Laminant Parke Fabrikası bugün evlerde kullanılan laminant parkenin ve diğer ahşap içerikli ürünlerin büyük bir çoğunluğunu tek başına karşılar. Ayrıca SAGRA Çikolata ve Fındık Fabrikası çikolata sanayiinde tek sayılabilir. Bugün evlerimizde yediğimiz Sarelle,Sagra,Tadelle ve birçok çikolata ürünü burada üretilir. Ayrıca fabrikada fındık yağı da üretilmektedir. İlde irili ufaklı fındık fabrikaları dağınık bir şekilde istihdama katkıda bulunmaktadır. Az da olsa çimento ve kağıt sanayii de istihdama katkıda bulunur.

Fabrikalar:

Sagra Çikolata Fabrikası – Dünyaya dağıtılan Sarelle, Tadelle, Gol, Gofy ve Sagra ürünleri burada üretilmektedir.
Çamsan Poyraz Laminant Parke
Altaş Yağ Sanayi A.Ş. – Çotanak markalı fındık, mısır, kanola, ayçiçeği, soya ve ideal yağı üretilmektedir. Fabrika ayrıca temizlik ürünleri de üretmektedir.
Doğus Çay
Şenocak Fındık
Gürsoy Fındık
Kültür[değiştir | kaynağı değiştir] İlde birçok tiyatro ve sinema bulunmakta ve düzenli kültürel etkinlikler düzenlenmektedir. Ordu her ne kadar coğrafya kitaplarında Orta ve Doğu Karadeniz bölgelerinde toprağı olan ve her iki bölgeye ait bir il olarak geçmekteyse de hemen hemen bütün kültürel özellikleriyle Doğu Karadeniz Bölgesi’ne ait bir ildir. İlde Türkmen/Çepni kültürü hakimdir.

Ordu halk müziği ve geleneksel halk oyunları çevre illerle benzerlikler göstermektedir. Bağlama ,kemençe, davul-zurna,davul-klarnet (yöresel tabirle gırnata) gibi çalgıların bir arada kullanıldığı yörede oyunlar ilçeden ilçeye değişmekle birlikte karşılama ve horon ağırlıklıdır.

Klarnet yani gırnata çalgısı davul ile birlikte daha çok Vona (Perşembe), Ordu Merkez, Gülyalı, Kabadüz, Ulubey ilçelerinde daha çok Ordu Karşılaması, Giresun Karşılaması, Giresun Sallaması, Gürcü Horonu, Perşembe Erkek Horonu, Sarhoş Karşılaması gibi oyunlara eşlik etmektedir. Kültürel özellikler açısından Ordu ve ilçeleri benzer özellikler gösterse de pek çok farklılıklar da içermektedir.

Horon daha çok kıyı ilçelerinin ve Ordu Merkez ilçenin güneyinde kalan Ulubey, Kabadüz, Gürgentepe, Gölköy, Mesudiye ilçelerinin halk oyunudur. Kıyı ilçeleri olarak da Ünye’nin bazı köyleri, Fatsa, Vona (Perşembe), Gülyalı ilçelerinde icra edilir. Karşılama oyunları Ordu ilinde en çok oynanan oyun türlerinden biridir. Bu oyunda da daha çok Bolaman, Vona(Perşembe), Ordu Merkez, Gülyalı, Kabadüz, Ulubey, Gürgentepe, Gölköy, Mesudiye (kısmen) ilçelerinde çokça icra edilir. Karşılama ad olarak Ordu Karşılaması olarak bilinir ve figürleri Giresun karşılaması’ndan farklıdır. Ancak yörede Giresun Karşılaması da icra edilmektedir. Karşılama müzikleri genellikle Giresun ile aynı özelliklere sahiptir. Ordu’da Oy Gemici Gemici, Fındık Toplayan Kızlar, Bağlamam Perde Perde gibi türkülerle karşılama oyunları bolca icra edilir. İç ilçelerde ise Tokat kültürü hakimdir. En çok etkilenmiş ilçe Akkuş’tur, ancak Korgan, Kumru, Çatalpınar, Kabataş ve Aybastı’da da Tokat yöresinin kültürü görülmektedir. Bu nedenle halk oyunu olarak halay oynanmaktadır, kemençe ve diğer Doğu Karadeniz kültür unsurları bulunmamaktadır.[24]

Yöre Ordu-Giresun ağzının etkilediği bölge içerisindedir. Ünye-Beşikdüzü (Vilayeti Çepni) arasında kullanılan ağız ortak bir ağızdır. Bu ağız Trabzon, Rize ve Artvin ağızlarıyla karıştırılmamalıdır.

Mutfak[değiştir | kaynağı değiştir] 33 ürün için coğrafi tescil başvurusunda bulunulmuştur. Türk Patent Enstitüsü’nde incelenmekte olan 22 adet ürünler ise şöyle:[25]

Ordu Çakıldak Fındığı, Ordu Kestane Balı, Ordu Perşembe Ceviz Helvası, Ordu Kokulu Üzüm Şerbeti, Ordu Tostu, Ordu Melocan Kavurması, Ordu Sakarca Kavurması, Ordu Galdirik Kavurması, Fatsa Yalıköy Köftesi, Ordu Fırın Fasulyesi, Ordu İncir Reçeli, Ordu Kuru Yufkası, Ordu Kabağı Kavurması, Ordu Kivisi, Ordu Dut Pekmezi, Kumru Fındık Macunu, Ünye Taşı, Ünye Beyaz Bentoniti, Kabataş Helvası, Kabataş Köy Peyniri, Ordu Su Böreği, Ünye Pidesi.

Turizm[değiştir | kaynağı değiştir]

Ordu sahil yolu
Zengin turizm potansiyeline sahip ilde, kıyı, yayla turizmi, trekking, yamaç paraşütü gibi etkinliklere imkân sağlayacak unsurlar mevcuttur. Yason Burnu’nun yerli ve yabancı turistlerin ilgi odağıdır.

Zengin yöresel mutfağını tanımak ve Karadeniz’in lezzetli balıklarını tatmak için bu yöreyi mutlaka gezerek görmelisiniz.

Eski adı Grekçe: “Κοτύωρα” Cotyora, Kotyora olan şehir, tarihte sırasıyla Kaşkaların, Medlerin, Perslerin, Pontus Krallığı’nın, Roma İmparatorluğu’nun, Doğu Roma İmparatorluğu’nun, Danişment Beyliği’nin, tekrar Doğu Roma İmparatorluğu’nun, Trabzon İmparatorluğu’nun, Anadolu Selçuklu Devleti’nin, tekrar Trabzon İmparatorluğu’nun, Hacıemiroğlu Beyliği’nin ve Osmanlı İmparatorluğu’nun yönetiminde olmuştur. Osmanlı Döneminin büyük bölümünde önce Rum Eyaletine bağlı Karahisar-ı Şarkı sancağına, daha sonra Erzurum Vilayetine bağlı Karahisar-ı Şarkı sancağına bağlı kaza olarak yönetilen yöre, 16. yüzyılın 2. yarısında Trabzon Eyaletine bağlı bir kaza, 19. yüzyılın 2. yarısında kısa bir süre sancak oldu. 1920’de Trabzon Merkez sancağından ayrılan Giresun sancağına bağlanan kent, 1921’de ayrı bir sancağın merkezi, 1924’te Ordu ilinin merkezi oldu.

Boztepe
Boztepe, bir tarafında Ordu manzarası bir tarafında uçsuz bucaksız Karadeniz manzarasına sahip, bir tarafında yemyeşil tepelere hakim, ziyaret edenleri büyüleyen bir yerdir. Her yıl binlerce turist ağırlar. Özellikle yaz aylarında insanlar sırf manzarayı görmek için bu tepeye çıkarlar. Boztepe’de yiyecek içecek gibi ihtiyaçları karşılayacak restoran vs. bulunmaktadır. Ayrıca çam ormanları arasında piknik alanları mevcuttur. Kış aylarında yağan kar Boztepe’ye güzel bir görünüm verir. Boztepe’de çoğunlukla yamaç paraşütü gibi aktiviteler yapılmaktadır. Yakın tarihte turizm açısından çok önemli yerlere geleceğine inanılıyor. Ayrıca Boztepe-Ordu arasında yapılmış bir teleferik de bulunmaktadır. Bu sayede Boztepe’ye teleferik ile çıkıp inilebiliyor.

Teleferik
20 Mart 2010 tarihinde bu projenin temeli atılmış ve 8 Temmuz 2011 tarihinde hizmete açılmıştır. Teleferik kalkış istasyonu çevre düzenlemesi; 317 araç kapasiteli otopark alanı ve insanların sürekli sirkülasyon yaptığı sokak şeklinde tasarlanmıştır. Bu alanda Teleferik istasyonu ve kabin depolama yapıları hemen deniz kenarında yer almaktadır. Bu alanda sokak şeklinde yapılan tasarımın deniz tarafında kafeterya, ana yol tarafında ise Turizm Danışma Bürosu, Kafeterya ve ürün satışı bölümlerini içeren bir yapı daha yer almaktadır. Yine bu alan içinde 6 adet el sanatları dükkanı, oturma grupları, çocuk oyun alanı ve deniz kenarında iskele de yer almaktadır. Arazi eğimine göre Boztepe varış istasyonunda yapılacak tesis tamamen coğrafi ve yöresel mimari anlayışla tasarlanmıştır. Burada 2 bölümlü olarak düşünülen tesisin 200 m²’lik Pide Salonu bölümü sol tarafta yer almaktadır. Sağ tarafta ana restoran bulunmaktadır. Ana restoranın alt katı 232 m² , üst katı ise 371 m² olarak 2 katlı olarak tasarlanmıştır. Maliyeti toplam 9 milyon 100 bin TL. Alt istasyon ile üst istasyon arasındaki yükseklik toplam 500 m. Teleferik, alt istasyondan üst istasyona kadar toplam 2350 m. hat uzunluğu ile 7 adet direkle geçilir. Proje, 8’er kişilik oturaklı kabinlerle, saatte çıkışta 900 kişi, inişte de 900 kişi olmak üzere toplam 1800 kişiyi taşıyabilme kapasitesine sahip.

Kaleler
Ünye Kalesi
Gölköy Kalesi
Bolaman Kalesi
Meletios Kalesi[26] Cotyora Kalesi
Kurul Kalesi
Fatsa Cıngırt Kaya Mezarları
Göller Kalesi
Kiliseler
Perşembe Yason Kilisesi
Taşbaşı Kilisesi [27] Mesudiye Yason Rum kilisesi[27] Mesudiye Rum Ortodoks Klisesi
Mesudiye Samuga Ermeni kilisesi[28] Ordu Düz Mahalle Kilisesi [27] Mesudiye Topçam Muzadere Rum Kilisesi[29] Mesudiye Şaphane Klisesi [29] Müze ve tarihî yapılar
Paşaoğlu Konağı (Etnografya Müzesi)
Paşaoğlu Konağı
Osman Paşa Şadırvanı
Bolaman Hazinedaroğlu Konağı
Fatsa Hacı Hulusi Baba Camii
Bolaman Yeni Pazar Camii
Parklar ve mesire alanları
Boztepe
Yasonburnu Yarımadası
Çaka Kumsalı ve Mesire Yeri
Efirli Plajı
Yönetim[değiştir | kaynağı değiştir] Ana madde: Ordu’nun ilçeleri

Nüfusları ile birlikte Ordu’nun ilçelerini gösteren harita
Ordu’nun 19 ilçesi bulunmaktadır.

Eğitim[değiştir | kaynağı değiştir] İldeki tek üniversite olan Ordu Üniversitesi, 2006 yılında kuruldu.

Medya[değiştir | kaynağı değiştir] Gazeteler[değiştir | kaynağı değiştir] Ordu Hayat
Karadeniz Bayrak
Ordu Değişim
Ordu Gerçek
Ordu Haberci
Ordu İstikbal
Ordu Kent
Ordu Olay
Ordu Vizyon
Mesudiye 52[30] Radyolar[değiştir | kaynağı değiştir] Ordu FM
Radyo Frekans
Radyo Net
Radyo 52
Ulus FM
Enerji FM
Ort FM
TV kanalları[değiştir | kaynağı değiştir] Ordu TV
TV 52
Altaş TV
Boztepe TV
Altınordu TV
Kardeş şehirler[değiştir | kaynağı değiştir] Gürcistan Batum (Gürcistan) (2010)
Türkiye Marmaris (Türkiye) (2011)
Azerbaycan Bakü (Azerbaycan) (2011)
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir] ^ 2015 yılı Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi (ADNKS) Sonuçları
^ http://www.turkishstudies.net/sayilar/sayi4/demirnecati.pdf
^ Özhan Öztürk. Pontus, Antikçağ’dan Günümüze Karadeniz’in Etnik ve Siyasi Tarihi, Genesis Yayınları. Ankara 2011, S.492
^ Özhan Öztürk. Pontus, Antikçağ’dan Günümüze Karadeniz’in Etnik ve Siyasi Tarihi. Genesis Yayınları. Ankara 2011. S.566
^ 6360 – Resmi Gazete
^ 6447 – Resmi Gazete
^ “Kanun No. 6447”. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Nisan 2015.
^ “Resmî İstatistikler – Ordu”. Meteoroloji Genel Müdürlüğü. 1 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2016.
^ “1965 genel nüfus sayımı verileri” (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
^ “1970 genel nüfus sayımı verileri” (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
^ “1975 genel nüfus sayımı verileri” (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
^ “1980 genel nüfus sayımı verileri” (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
^ “1985 genel nüfus sayımı verileri” (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
^ “1990 genel nüfus sayımı verileri” (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
^ “2000 genel nüfus sayımı verileri” (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
^ “2007 genel nüfus sayımı verileri” (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
^ “2009 genel nüfus sayımı verileri” (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
^ “2010 genel nüfus sayımı verileri” (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
^ “2011 genel nüfus sayımı verileri” (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
^ “2012 genel nüfus sayımı verileri” (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 20 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2013.
^ “2013 genel nüfus sayımı verileri” (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 15 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Şubat 2014.
^ “2014 genel nüfus sayımı verileri” (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 10 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Şubat 2015.
^ “2015 genel nüfus sayımı verileri” (html) (Doğrudan bir kaynak olmayıp ilgili veriye ulaşmak için sorgulama yapılmalıdır). Türkiye İstatistik Kurumu. Erişim tarihi: 13 Nisan 2016.